Jak poprawnie należy wymawiać słowo transakcja? Przez s czy przez z? A jeżeli przez z, to skąd się ta wymowa wzięła?
Pozdrawiam.

Szanowni Państwo,
nurtuje mnie stosunkowo młode słowo uważność, a w zasadzie jego nieobecność w słowniku lub choćby w Korpusie z przykładami z mowy i pisma. Wyrażenia typu trening uważności, uważność – tu i teraz, jak i sama uważność są stosowane bardzo często w dziedzinie psychologii i coachingu.
1. Czy można je traktować jako poprawne i posługiwać się nimi, zważywszy na uzus?
3. Czy sądzą Państwo, że staną się pełnoprawnymi synonimami uwagi?

Dziękuję i pozdrawiam
Joanna

Co oznacza powiedzenie: „Wart Pac pałaca, a pałac Paca”? W jakim kontekście można się nim posłużyć?

Mam pytanie dotyczące interpunkcji w zdaniach typu: „Weź idź do lekarza”, „Weź nie bądź głupi”. Czy po weź ma być przecinek?

Witam.
Pracuję w sądownictwie. Sporządzając pisemne uzasadnienia sądowych rozstrzygnięć, posługujemy się zwrotami „Sąd zważył, co następuje” i „Sąd ustalił następujący stan faktyczny”. Czy po tych zwrotach powinniśmy postawić kropkę, czy dwukropek? Jeśli zaś dwukropek (co nie wydaje mi się właściwe), to czy kolejna linia tekstu, rozpoczęta od akapitu, powinna być zaczęta małą czy wielką literą?
Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam.
Bartosz Jakubowski

Dzień dobry, jako prawnik mam problem z interpunkcją urzędowego tekstu.

W wyrokach sądowych wszelkich instancji tradycyjnie używa się zwrotu „Sąd zważył, co następuje:”, co jest wstępem do szerokiego przedstawienia prawnych motywów wyroku — nie jako wyliczenie, ale jako ciągły, czasem kilkustronicowy tekst. Czy użycie dwukropka na końcu zwrotu jest w takiej sytuacji prawidłowe? Może raczeń powinno używać się wówczas kropki? A może dwukropek jest poprawnie użyty tylko wówczas, gdy później następuje zdanie w rodzaju „powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości” lub „apelacja jest bezzasadna”?

Z poważaniem

Piotr

Szanowni Językoznawcy!
Chcę zapytać o pisownię zwrotu ni hu, hu (oznaczającego mniej więcej tyle, co ni cholery). Czy hu, hu powinno być pisane z przecinkiem, dywizem, a może łącznie? A może to w ogóle ma być chu, chu, zważywszy na pochodzenie zwrotu (przepraszam, że o nim wspominam)? Zwrot występuje w tekście, który mam w korekcie, zależy mi więc, żeby był w możliwie poprawnej postaci bez zastępowania go innym podobnym wyrażeniem.
Pozdrawiam
Anna

Szanowni Państwo,
jestem matematykiem – i tej dziedziny dotyczy moje pytanie. W angielskiej terminologii używa się pojęcie enveloping algebra, co zostało na język polski przetłumaczone jako algebra obwiednia. Mam tu zatem pytanie – czy słowo obwiednia byłoby w tym wypadku rzeczownikiem czy przymiotnikiem? Czy zatem odmieniałoby się algebry obwiedni czy algebry obwiedniej?

Przybyło jej dwa kilogramy czy przybyły – i dlaczego?

Szanowna Poradnio!
Jestem bardzo ciekawa opinii Państwa na temat słowa staroszkolny, które wprawdzie w słowniku nie występuje, ale jest dość popularne w branży gier komputerowych czy nawet w mediach. Powstało niewątpliwie jako polski odpowiednik angielskiego oldschool, a oznacza grę/film w starym stylu. Czy – zważywszy na jego coraz częstsze używanie – można zaakceptować je w języku polskim? Zakładam, że pisownia powinna być łączna na wzór słów staromodny czy starozakonny.
Anna